Enthousiast neemt hij me mee in het ontstaan van Cergentis. We gaan ver terug: zijn stages en het belang van de keuzes die hij toen maakte. Keuzes die hem zijn hele loopbaan zullen beïnvloeden. Hij vertelt dat hij niet bewust heeft gekozen voor een specifiek onderwerp als het gaat over zijn carrière in de wetenschap. Zijn overwegingen zijn en waren vooral gericht op het team waar hij in zou gaan werken en de omgeving waarin hij terecht kwam. Zonder dat team en die sfeer, had hij waarschijnlijk nu niet op deze plek gezeten. Hij is ervan overtuigd dat werken op een plek en in een functie die bij je past, de basis is om je werk leuk te kunnen vinden. En die plek en functie zien er voor iedereen anders uit. Dit gaat eigenlijk heel erg in tegen de prestatiemaatschappij, waarin wordt verwacht dat we steeds maar doorgroeien en nieuwe kansen aanpakken. Natuurlijk doen we er goed aan om kansen aan te grijpen en te groeien. Maar getuigt het niet juist van heel veel kracht om ook te kunnen erkennen dat bepaalde taken en verantwoordelijkheden niet bij je passen? Ook als dat betekent dat je een promotie misschien terug moet draaien?
We zitten al een geruime tijd te praten over de ontwikkelingen in de biotechniek en hoe zijn carrière zich daarmee verhield, als ik me besef dat ik het antwoord op mijn prangende vraag al kan opmaken uit de manier waarop Erik over zijn werk praat. Hij is bevlogen en vertelt enthousiast over zijn vak en wat ze doen. Erik schetst de toekomst van het bedrijf die ze voor ogen hebben en ik bewonder hoe toegewijd hij is aan niet alleen dat doel, maar ook de manier waarop dat doel beoogd wordt te halen. Hij vertelt hoe belangrijk hij het vindt dat medewerkers in hun positie in staat worden gesteld de daarbij horende keuzes te maken en verantwoordelijkheid te dragen. Ze werken samen aan het doel en ieder krijgt de vrijheid daar op zijn eigen manier aan bij te dragen. Als ik hem mijn vraag stel (‘wat betekent werkplezier voor jou en hoe ervaar jij werkplezier’) voegt hij, aan de manier van werken en een enthousiast team, toe dat hij het belangrijk vindt om te voelen dat hij goed in balans is. Dat hij thuis kan komen en de tijd en rust heeft om met zijn aandacht er ook voor zijn gezin te zijn.
Hij neemt toch ook een moment om stil te staan bij mijn vraag. De definitie van werkplezier is hem nog niet helemaal duidelijk. Dat snap ik wel, want ik denk ook dat iedereen dat anders kan ervaren.
Toen Cergentis nog wat kleiner was, 10 man in plaats van een ruime 40, was het goed te doen om ieder kwartaal met alle medewerkers om tafel te gaan. Zo kon Cergentis in de gaten houden of iedereen nog gelukkig was in zijn of haar functie en ook daarbuiten. Erik vertelt dat ze heel bewust kozen voor taakgerichte functies, zodat iedereen kon doen waar hij/zij goed in was. Zo ben je niet alleen eigenaar over je werk, maar ook over je successen. Al voor corona begon hield het werken op afstand ze bezig. Omdat Cergentis twee medewerkers verloor door een te lange reistijd, bedachten ze dat het ook prima was om een enkele keer per week op kantoor te komen en verder flexibel te werken. Waar ze op dat moment vooral bezig waren medewerkers te behouden door hun werkplezier en gemak te vergroten, kon hierdoor tijdens corona alles goed doorlopen. Het systeem was er immers al en medewerkers werden al gefaciliteerd zelf de regie te hebben over hun werkuren en locatie. Na corona is deze vorm van werken, net zoals bij vele andere bedrijven, gebleven.
Als ik aan Erik vraag wat hem helpt zijn werkplezier te behouden hoeft hij niet lang na te denken. Het thuisfront. Als zij merken dat hij te veel met werk bezig is dan trekken ze aan de bel. Zelf heeft hij hier natuurlijk ook een aandeel in, geeft hij toe. Hij is heel bewust bezig met schakelen tussen werken en niet werken. Soms is het nodig om in de avonduren bewust achter de computer te zitten, maar soms is het juist ook nodig dit heel bewust niet te doen. Deze balans is dan ook wat hij naar zijn medewerkers uitstraalt. Echter, zolang de norm in deze branche (met ook haar internationale karakter) is dat overwerken erbij hoort, maakt Erik zich regelmatig hard voor zijn visie op werk-privé balans. Terwijl het ook juist als iets heel duurzaams gezien zou kunnen worden: als de omstandigheden voor de medewerkers optimaal zijn, kunnen zij optimaal bloeien. Ik kan me daar zeker in vinden en dit gedachtengoed sluit naadloos aan bij de visie van BLOOMZ.
Dan stipt Erik nog iets belangrijks aan, als ik hem vraag wat Cergentis doet om bij te dragen aan het werkplezier van hun medewerkers. “Begrip tonen voor de levensfase van de medewerkers”, vertelt hij, “Als je te maken hebt met dertigers dan hebben mensen vaak een jong gezin, met kinderen die regelmatig ziek worden en extra zorg nodig hebben. Medewerkers zijn ook ouders en hierdoor wel eens oververmoeid. Dat betekent niet dat er niet gewerkt wordt. Maar een team bij elkaar brengen dat begrip voor elkaar heeft en dit als werkgever ook uitstralen, helpt enorm om als team resultaat te leveren.” De medewerkers voelen zich verbonden en zijn gemotiveerd om goed werk te leveren. Voor het team, voor het bedrijf, en voor zichzelf.
Het complexe van het verhaal is dan nu eigenlijk dat als we helemaal terug gaan naar het begin (het team, het enthousiasme en de prettige omgeving die zorgen voor het werkplezier), deze pijlers door het thuiswerken dreigen af te nemen. Men komt niet meer zo vaak naar kantoor waardoor de verbinding zou kunnen afnemen, wat Erik soms zorgen baart. Waar je als bedrijf mensen vrijheid wil bieden en alles heel gemakkelijk online ingeschoten kan worden, is de drempel om dan even informeel in contact te zijn vaak hoger. De afspraken die je hebt en de telefoontjes die je pleegt zijn hoofdzakelijk functioneel. Een enthousiast idee delen, dat kan uitgroeien tot een succes en de sfeer in het team positief houdt, voelt heel anders als je dat kan doen bij het koffiezetapparaat. Samen op kantoor zijn en mee kunnen gaan in elkaars bevlogenheid en plezier, dat maakt een prettige werkomgeving. Het behouden van de flexibiliteit, maar ook het behouden van de pijlers die Erik ervaart als de basis voor werkgeluk, dat is de volgende uitdaging. Uiteraard stopt hier ons contact niet…
^ Evi
